ÇEVREYİ KEŞFEDİN

Ayvacık

Ayvacık'ın kesin olarak hangi tarihte kurulduğu bilinmiyor. Ancak, genişlemesi ile ilgili olarak anlatılan hikaye ilginç. Tiflisli olan ve Ayvacık yakınlarında bir han işleten Ümmühan Hanım, 1454 Çaldıran Seferi nedeniyle yöreden orduya katılan askerlerden birisini savaşta ölen kocasına benzeterek onunla evlenmiş ve Ayvacık'a yerleşmiş. Daha sonra civarda bulunan diğer köyleri de (Küplü, Doğanlar ve Garipler) dolaşarak köylülerin Ayvacık'a yerleşmelerini ve bu sebeple beldenin gelişmesini sağlamış.

Babakale

Adını sahip olduğu kaleden alan, Asya'nın ucundaki fener Babakale, henüz çokça bilinmemesine rağmen, doğada sığınaklar arayanların yeni gözdesi. Çanakkale'ye 115 km. mesafede bulunan kalenin kapısındaki kitabesinden anlaşıldığına göre, 1155 yılında yapılmış. Padişah III. Ahmet döneminde korsanlardan korunmak üzere vezir Kaptan Mustafa Paşa tarafından yaptırılan kale, önceleri Hirz-ül Bahir (Tıslımlı kale) olarak anılmış, daha sonraları ise içerisinde bulunan Piri Reis'in tayfalarından Latif Baba'nın türbesine izafeten "Baba kale" ismini almış. Ayrıca 1.5 km. mesafede bulunan Küçükçetmi ılıcası, Küçükkuyu'da bulunan Romen kaynağı ve İnciraltı kaplıcaları ile Gürpınar'da bulunan Kızılca Tuğla kaplıcaları, termal turizmi açısından önemli yerleşimler. Türkiye'nin balık cenneti olarak da tanınan Babakale, dalış turizmi için son derece elverişli ortamlar sunuyor.

Alexandreia-Troas

Büyük İskender'in komutanlarından Antigonos tarafından Antigoneia adı ile M.Ö. 310 yılında kurulmuş. Kent M.Ö. 4. yüzyıl sonlarına doğru Lysimakhos tarafından çevre şehir halklarının bu kente getirilmesi sonucu genişlemiş ve bu tarihten sonra Alexandreai - Troas olarak anılmaya başlanmış.

Antik kentte bulunan büyük yapı kalıntılarından tiyatro, saray, mabed, agora, hamam ve nekropol alanları ile şehrin batısındaki liman ve şehri çevreleyen surlar bugün gezilebilmekte. Bugün bile Alexandreia-Troas'da antik Venedik kenti için yapılan sütunları taş ocağında görmek mümkün.

Apollon Smintheus Tapınağı

Apollon Smintheus Tapınağı, Biga Yarımadası'nın güneybatı ucunda, Çanakkale'de içinde

eski adıyla Külahlı olarak bilinen Gülpınar'da yer alıyor. Tapınağın yapıldığı Helenistik Çağ'da yörede suyun bol olması Apollon kültürünün bir simgesi, çünkü Tanrı Apollon kehanette bulunmak için her zaman suya gereksinim duymuş. Apollon tapınağı ve onun Smintheus (Fare - Apollon) olma özelliğini Homeros'un İlyadası'ndan öğreniyoruz. Apollon, kehanet ve ilaç tanrısıydı. Troas'da Apollon'a küçük mabetler tapınaklar halinde ibadet edilirdi. Chryse'deki (Gülpınar) Apollo tapınağı bölgenin en görkemli kehanet merkeziydi.

Troyalılarla savaşmaya giden Akaların ve Danoalar'ın askerleri kasabayı yağma edip, bölgenin kadınlarını kaçırırlar. Akaların lideri kral Agamemnon, Apollon Tapınağı rahibinin kızı Chryses'i kaçırır. Rahip Chryse kızını kurtarabilmek için Agamemnon'a birçok hediye teklif eder. Agamemnon kızını geri vermeyi reddeder. Bunun üzerine Rahip kızı Chryses'i Agamemnon'dan kurtarması için Apollon'a yakarır. Hiddetlenen Apollon oklarıyla Aka ordusunun arasına bela olacak hastalık yayar. Hastalıklardan acı, güçlük çeken Agamemnon rahibe kızını geri gönderir. Rahip minnettarlığını göstermek için Apollon'a öküzler, koyunlar kurban eder. Bu öğeler tapınağın kolonları üzerine kabartma ve süslemelerle resmedilmiş. İlyada'da anlatılan Troya savaşının önemli sahneleri, tapınağın mimari öğeleri olarak kazılarla gün ışığına çıkarılmış. Tapınağın önde 8, uzun kenarda 14 sütunu bulunmakta. Yapısında üç değişik eleman kullanılmış ve temeli çevrede oldukça yaygın olan volkanik tüf bloklarından inşa edilmiş. Üst kısım andezit bloklarından ve orta bölüm mermerden. Tapınak kutsal alanı üç odadan oluşmakta.

Küçükkuyu

Havasındaki oksijen miktarının dünyada eşsiz olduğu Küçükkuyu, yat limanına da sahip güzel bir tatil yöresi.

Coğrafya bilgini Strabon'un Troia'ya bağlı sekiz yerden biri olarak anlattığı antik Küçükkuyu'dan bugün iz yok. Günümüzde ise Çanakkale'nin en güzel kumsallarının olduğu Küçükkuyu, yat limanına da sahip güzel bir tatil yöresi.

Yeşilyurt Köyü

Eski ismi Büyük Çetmi olan Yeşilyurt Köyü, Kaz Dağı'nın yamaçlarında bulunuyor.

90 haneli köy, 200 kişilik nüfusa sahip. Yüzyılların birikiminin oluşturduğu taş işçiliğinin örnekleri köydeki mevcut binalarda görülüyor. Yeşilyurt'un eski taş evleri son yıllarda, İstanbul ve İzmir'den gelen ve doğal yaşamla iç içe yaşamayı seçen ailelerin, hatta yabancıların gözdesi. Köy, İda Dağı'nın göbeğinde zeytin ve çam ağaçları ile çevrili. Bu bölgenin dünyada oksijen oranı en yüksek ikinci yer olduğu (Yılın muhtelif zamanlarında %26.5) tespit edilmiş.

Behramkale Köprüsü

14. yüzyılda Tuzla Çayı üstüne yerel taşlardan yapılmış.

Sivri kemerli yan gözler 7 metre, orta göz 15 metre yüksekliğinde. Köprü bugün kullanılmıyor.